- evli-barkli
- БЫН-УН(эщ), БЫН-УНАГЪУ(эщ)
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
Турецко-адыгский словарь. Хъуажъ Фахъри. 2007.
evli barklı — sf. Evlenmiş, çocukları olan (kimse) Evli barklı, döllü döşlü insan öyle mi ya? H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
evli — sf. 1) Evlenmiş olan (kadın veya erkek) İlk tanıştığı adamlara derhâl evli olup olmadıklarını sorar. R. H. Karay 2) Herhangi bir sayıda ev bulunan (yer) Yirmi evli bir köy. 3) Evi olan Birleşik Sözler evli barklı tek evli Atasözü, Deyim ve… … Çağatay Osmanlı Sözlük
bark — is. Ev, mülk, aile, çoluk çocuk anlamlarındaki ev bark birleşik sözünde geçen bir söz Birleşik Sözler ev bark evli barklı evsiz barksız … Çağatay Osmanlı Sözlük
döllü döşlü — sf. Çocuk ve torun sahibi olan, soylu soplu Evli barklı, döllü döşlü insan öyle mi ya? H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük